แม้ว่าเธอจะลา จากไป
ไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำ ไม่ลืม
ไม่ว่าจะนานเท่าไร
ขอแค่เพียงเวลา
มันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง
ในทุกๆ การเดินทางที่ได้ผ่านไป
ทางที่เดินมาไกลฉันรู้ใจเธอดี
อ่อนล้าในทุกเรื่องราวเกินจะแบกไหว
พักเรื่องราวใดๆ เพียงแค่ในนาที
ก่อนที่ใจที่มันวุ่นวาย มันจะหมดไฟ
ก่อนที่อะไรอะไรๆ จะไม่กลับมา
ก่อนเธอจะลืมว่าใจเธออยู่ตรงนี้
บทกวีและถ่วงทำนองที่เธอเคยร้อง
มันยังคงอินอยู่ในใจ
กับลมที่คอยปลอบโยนเบาๆ ไกลๆ
แล้วเธอได้ยินไหม
ไม่ว่ายังไงอยากให้เข้าใจ
ว่าฉันจะยืนอยู่ตรงนี้
ความเหงาและคราบน้ำตาที่ยังรินไหล
เพียงในยามราตรีมีแค่เธอคนเดียว
เก็บมันเอาไว้ข้างในใจที่อ่อนไหว
ทางที่เดินมาไกลไม่มีใครข้างเคียง
ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
อ้อนวอนอีกนานเท่าไหร่คงไม่กลับมา
และช่วงเวลาไม่มีทางจะหวนคืน
บทกวีและถ่วงทำนองที่เธอเคยร้อง
มันยังคงอินอยู่ในใจ
กับลมที่คอยปลอบโยนเบาๆ ไกลๆ
แล้วเธอได้ยินไหม
ไม่ว่ายังไงอยากให้เข้าใจ
ว่าฉันจะยืนอยู่ตรงนี้
แม้ว่าเธอจะลา จากไป
ไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำ ไม่ลืม
ไม่ว่าจะนานเท่าไร
ขอแค่เพียงเวลา
มันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง
อยากขอ ให้เธอวางมันลงตรงนี้
อะไรที่เธอไม่พอใจ
อ่านบทกวีและท่วงทำนอง
ที่ทำให้เธอนั้นสุขใจ
เพราะฉันคนนี้จะไม่ไปไหน
จะคอยยืนเคียงข้างเธอ
ในวันที่เธอไม่ไหว
แม้มันจะยากแค่ไหน
แค่เพียงเธอเองจับมอกับฉัน
แล้วเดินไปให้ไกล
มีแค่เธอกับฉันในยามราตรี
แม้ว่าในราตรี เงียบเหงา ข้างกายเธอไม่มีใคร
ให้เธอฟังบทเพลง ที่ออกมาจากหัวใจ
แม้น้ำตาจะใหล ก็คงไม่มากเกินไป
ให้ฉันได้คิดถึงเธอแค่ครั้งหนึ่ง
แม้ว่าเธอจะลา จากไป
ไม่นานค่อยพบกันใหม่
ฉันยังจำ ไม่ลืม
ไม่ว่าจะนานเท่าไร
ขอแค่เพียงเวลา
มันคงไม่นานเกินไป
ให้ฉันหยุดช่วงเวลาไว้ครู่หนึ่ง
ในทุกๆ การเดินทางที่ได้ผ่านไป
ทางที่เดินมาไกลฉันรู้ใจเธอดี
อ่อนล้าในทุกเรื่องราวเกินจะแบกไหว
พักเรื่องราวใดๆ เพียงแค่ในนาที
ก่อนที่ใจที่มันวุ่นวาย มันจะหมดไฟ
ก่อนที่อะไรอะไรๆ จะไม่กลับมา
ก่อนเธอจะลืมว่าใจเธออยู่ตรงนี้